[zander]

...amerykanski gitarzysta, eksperymentator wywodzący sie ze sceny metalowej mający na swoim koncie wiele własnych projektów (O.L.D., Flux, Namanax) oraz albumów bedących efektem współpracy z innymi niezależnymi twórcami (Mick Harris, Brent Gutzeit).
O.L.D. zadebiutował w 1988 pod skrzydłami Earache płytą Old Lady Drivers, która była jedną z piewszych płyt grindcorowych, obok debiutów Napalm Death czy Carcass. Zespół nie zamierzał jednak pozostawać przy stylu którego był współtworcą. Kolejne płyty jak Lo Flux Tube (1991) i The Musical Dimensions of Sleastak (1993) to juz zabawy z samplerami, loopami i automatem perkusyjnym, skojarzenia z Godflesh będa tu jak najbardziej uzasadnione. Ciekawym eksperymentem niespotykanym na scenie metalowej była płyta z remixami Hold On to Your Face (1993), na której to Plotkin dał wolną rękę artystom takim jak Mick Harris czy Rob Gee. Ten drugi jest specjalistą od ekstremalnych odmian techno (hardcore, gabber) więc wiadomo czego mozna się spodziewać. Ostatnim wydawnictwem pod szyldem O.L.D. był album Formula z 1995, album jak się wydaje, najbardziej przyjazny słuchaczowi, stanowiący momentami synteze popu, metalu oraz industrialu z dodadkiem wokali przekształconych przez vocoder. Po tej płycie projekt przestał istnieć/przeksztacił się w inny – Flux, pod szyldem którego wyszedł tylko jeden album Protoplasmic (1997) będący kontynuacją i rozwinięciem pomysłów z 'Formula'.
Plotkin nagrał kilka albumów przy współpracy z innymi awangardowymi artystami, jesli ktos orientuje się w twórczości Scorn to pamieta jego udział na płycie Evanescence z 1994. Panowie spotkali takze przy okazji pracy nad albumem Collapse (1996) wypełnionym mroczną ambientową muzą mogącą stanowić soundtrack do filmu grozy. Albumem o podobnym stylu jest Mosquito Dream (1999) wydany w kolaboracji z zupełnie mi nie znanym osobnikiem o nazwisku Brent Gutzeit. Różne projekty, różna stylistyka, od ambientu po noise, od grindu po doom. Obecnie Plotkin kontynuje swoja działalność, nagrywając albumy oraz zajmujac sie produkcją studyjną, w dalszym ciągu pozostając nieznanym szerszej publice.