[bestia]

czesto przez forum przewija sie temat smierci... dlaczego tak jest? dlaczego tak czesto o tym rozmyslacie? czy czujecie mniejszy strach jesli o tym rozmawiacie? a moze poprostu szukacie odp. na pytanie co dalej, jak to wszytko sie konczy? zastanawialiscie sie jak bedzie wygladac wasza smierc? jak byscie chcieli zginac/umrzec, lub w jakich okolicznosciach... mysleliscie o tym co chcecie aby sie stalo z waszym cialem po smierci? a moze uwazacie, ze muzyka skierowala wasze mysli, wieksza uwage na rozpatrywanie tematu smierci?

jest to temat dosc obszerny, zwlaszcza, ze wszytkie (lub prawie wszytkie) zagadnienia zwiazane ze smiercia umiesilam w tym temacie. temat rozlegly, ale pamietajcie, posty zwiazane tylko ze smiercia!

[Cradle_88]

Ooo... fajny temat, ja też zauważyłem że dużo ludzi szczególnie w moim towarzystwie rozmawiają i robią rózne rozwarzania na ten temat, dlaczego? Hmm tu jest pytanie ponieważ inni są ciekawi tak jak ja co jest po drugiej stronie, czy w ogóle jest ta druga strona i jak nasze życie będzie wyglądało kiedys zjedziemy z tego świata. Jest to interesujące bo jeśli się wpatrzymy w to co każdy powie to można dość do całkiem ciekawych wniosków. To jest jeden z powodów.

Drugim takim powodem jest to że żyjemy w takich czasach gdzie ginie dużo ludzi po przez śmierć samobójczą to jest już inna rozmowa gdyż owi ludzie przeżywają w swoim życiu istny horror chcą się uwolnić od tego. Poprostu nie radzą sobie z życiowymi problemami a najczęściej wynikiem tego jest brak ufności do ludzi, zamykanie się w sobie. Wiem bo sam taki mniej więcej jestem, nikomu nie ufam nie umiem sie otwierać przed ludźmi a z problemami muszę sobie sam radzić. Czasami nachodzą mnie takie nieprzyjemne myśli i uczucia żeby jednak coś zrobić ze sobą żeby już skończyć te ziemskie życie, lecz gdy smutki odchodzą cieszę się że w jakiś sposób się pohamowałem od tego.

[glow=red:d99ff903a1]Śmierć[/glow:d99ff903a1] to dla innych może być ciekawym takim zjawiskiem ale dla większości bardzo bolesnym, wtedy kiedy odchodzi bliska osoba. Ja osobiście może śmierci się nie boję ale jak tak głębiej się zastanowie to troszeczku przeraża mnie to co sie znajduje w tamtym świecie o ile jest ten drugi świat[shadow=red:d99ff903a1].........[/shadow:d99ff903a1]

[Shamoth]

Śmierć?! Coś co jest pewne, nieuniknione, nieskończone.

[Robert.M.]

Przyjdzie i nie powiem że czekam na nią ale pokusze się o stwierdzenie że żyjąc świadomie jestem w pełni gotów.

[Athe]

Czy nie ma już jednego tematu o śmierci? :|

[Shamoth]

Jestem podobnego zdania. Wiadomo, że zapuka niespodziewanie i zabierze mnie choć chciałbym odpowiednio spożytkować ten czas przedśmiertelny by zostawić dobre wspomnienia dla bliskich.
respect

[Jack the Nipper]

Przed życiem sie nie żyje - śmierć. Po życiu się nie żyje - śmierć. Zatem życie jest tylko krótkim odpoczynkiem od śmierci. Czy warto ten odpoczynek marnowac lub go na własne życzenie skracać?

[Shamoth]

Oby stan w który jesteśmy był najdłuższy.
respect

[Robert.M.]

Ja patrze na to tak . Póki zyje wszystko jest spoko ale za wszelka cene życia swojego ratować nie będe bo nie znósł bym gdybym musiał egzystować nie w pełni sprawnym garniturze na dusze. Słowem wszystko będzie trwać dokładnie tyle ile ma trwać. To wszystko

[Shamoth]

No tak ale każdy w zdrowiu chciałby trwać jak najdłużej. Będąc przykładawo osoba, która miała by być ciężarem dla innych (tutaj mowa o różnych przypadkach) to pewnie posunąłbym się do praktyk samodestrukcyjnych, niewidząc dalszego sensu istniena. Ale póki co?! Żyć!!!
respect

[Robert.M.]

Inni mnie niespecjalnie obchodzą dlatego nie z ich powodu skończyłbym ze sobą gdybym miał wypadek z którego regeneracja byłaby niemozliwa. Zwyczajnie jeśli owy wspomniany garnitur przestałby dzialać ni mógł bym się cieszyc moją cielesnością a dobrze się czuje gdy moge zwiększac swoja sprawnosc co byłby niemozliwe gdybym był kaleka a co za tym idzie sprawność utracona przestaje być radością życia a staje się kolejna przeszkodą........której nie chciałbym pokonywać bo byłaby zwyczajnie nie do pokonania

[Shamoth]

Patrząc na to z takiej perspektywy to jest to z czym mogę się zgodzić.

[Metztil]

Śmierć jest ukojeniem dla zszarganej trudami życia duszy.Jest koncem i poczatkiem wszystkiego.I wszystkim zarazem.

[Robert.M.]

Czy śmierc jest ukojeniem to się jeszcze przekonamy wszyscy na własnej skórze!!

[Metztil]

Czy na skórze, to mam wątpliwości :/

Ja pisząc notatkę kierowałam się własnym światopoglądem.Nie wierzę w życie po śmierci.Jest ona dla mnie po prostu definitywnym koncem zycia.Niby nigdy nie jestesmy do konca pewni , czy jest ta "druga strona", ale wg. mnie to tylko mrzonki.Czuje,ze tak jest.Po prostu czuje..