[Centurion]

Wyobraźcie sobie, że znaleźliście się w samym środku nocy, pośrodku nieznanego dla Was lasu, a zewsząd dobiegają Was przeróżne tajemnicze, złowrogie dźwięki: dziwne szumy, piski, jęki, skrzypnięcia, odgłosy maszyn, potężny wiatr, szum wody... Idzie oszaleć. Psychoza jak w starych filmach grozy, wzbogacona o przeraźliwe odgłosy maszynerii (hmm jakiś stary parowiec lub łodź podwodna?). Oczywiście mamy tu do czynienia z czysto antymuzyczną grą dźwieków, zaś reszta zależy już od percepcji odbiorcy.
Noc sprzyja muzyce Namanax - kto chce poczuć choć trochę gęsiej skórki zaopatrzy się w zestaw słuchawkowy i grubo po północy, w ciemnościach nocy, zacznie pochłaniać niepokojące pokłady dźwięku bijące z "Audiotronic". Duźo skumulowanych brzmień, połączonych w 'straszną' całość, wywołuje u słuchacza uczucie niepewności i małą sieczke w mózgu. Ambient, industrial, noise - wszystkiego po trochu w dopasowanych ilościach.
Osoby lubiące "normalną", ułożoną, melodyjną, muzykę wyłączą te płytę po pół minuty. No ale cóż, antymuzyka jest dość elitarna i raczej nic się w tym kierunku długo nie zmieni. Koneserzy takich brzmień zapewne są już zaznajomieni z tym wydawnictwem i innymi płytami Namanax. W listopadzie 2004 projekt zagra w Polsce i szczególnie tym, którzy wybierają sie na festiwal do Wrocławia polecam to wydawnictwo.