[Tomasz]

Laniakea oznacza bezkresne niebo: głębokie, przestrzenne, mroczne i pozornie puste, ale jednocześnie pełne energii, materii, struktur i jasnych obiektów. W ten sam sposób możemy opisać dźwięk na nowym albumie studyjnym Atomine Elektrine. Co więcej, album „Leniakea” charakteryzują również reakcje molekularne, erozja cząsteczek, nuklearne fraktale, rozproszone fale świetlne i multiwersalne orbity. Stare analogowe syntezatory modularne połączone z nowoczesną obróbką cyfrową stanowią punkt grawitacyjny „Laniakei”. Utwory w większości składają się z narracji sekwencera z warstwami ambientalnymi, łącząc klasyczne elementy w stylu retro i zaawansowany, przetworzony nowocześnie dźwięk.

Koncept albumu 'Laniakea' oparty jest na dwóch zdarzeniach: odkryciu supergromady galaktyk Laniakea w 2014 roku i i śmierci Edgara Froese, współtwórcy Tangerine Dream, w 2015. 'Laniakea' to po prostu hołd złożony ogromowi przestrzeni i pochwała kosmische musik, która pojawiła się na początku lat siedemdziesiątych.

Wersja albumu na CD (czas trwania 76 minut) zawiera trzy utwory bonusowe (szkice), które nie znalazły się na wersji cyfrowej albumu (czas trwania 62 minuty). Album wydany został na 6-panelowym digipacku, a zdobią go oryginalne prace Hypsis (hypsis.net).

Atomine Elektrine to jeden z projektów pobocznych Petera Anderssona, znanego przede wszystkim z darkambientowego projektu raison d'etre. Atomine Elektrine tematycznie obraca się wokół ogromnej przestrzeni, ale także małego świata atomów. Nazwa została zaczerpnięta od elektrowni atomowej i częściowo zainspirowana elektroniczną muzyką przestrzenną lat siedemdziesiątych. Peter Andersson, który obrał ten kierunek z początkiem roku 1992, wydał pod tym szyldem kilka albumów, między innymi 'Archimetrical Universe' (1999), 'Nebulous' (2007) i 'The Deep Invisible' (2008).

www.wrotycz.com

[Tomasz]

Laniakea oznacza bezkresne niebo: głębokie, przestrzenne, mroczne i pozornie puste, ale jednocześnie pełne energii, materii, struktur i jasnych obiektów. W ten sam sposób możemy opisać dźwięk na nowym albumie studyjnym Atomine Elektrine. Co więcej, album „Leniakea” charakteryzują również reakcje molekularne, erozja cząsteczek, nuklearne fraktale, rozproszone fale świetlne i multiwersalne orbity. Stare analogowe syntezatory modularne połączone z nowoczesną obróbką cyfrową stanowią punkt grawitacyjny „Laniakei”. Utwory w większości składają się z narracji sekwencera z warstwami ambientalnymi, łącząc klasyczne elementy w stylu retro i zaawansowany, przetworzony nowocześnie dźwięk.

Koncept albumu 'Laniakea' oparty jest na dwóch zdarzeniach: odkryciu supergromady galaktyk Laniakea w 2014 roku i i śmierci Edgara Froese, współtwórcy Tangerine Dream, w 2015. 'Laniakea' to po prostu hołd złożony ogromowi przestrzeni i pochwała kosmische musik, która pojawiła się na początku lat siedemdziesiątych.

Wersja albumu na CD (czas trwania 76 minut) zawiera trzy utwory bonusowe (szkice), które nie znalazły się na wersji cyfrowej albumu (czas trwania 62 minuty). Album wydany został na 6-panelowym digipacku, a zdobią go oryginalne prace Hypsis (hypsis.net).

Atomine Elektrine to jeden z projektów pobocznych Petera Anderssona, znanego przede wszystkim z darkambientowego projektu raison d'etre. Atomine Elektrine tematycznie obraca się wokół ogromnej przestrzeni, ale także małego świata atomów. Nazwa została zaczerpnięta od elektrowni atomowej i częściowo zainspirowana elektroniczną muzyką przestrzenną lat siedemdziesiątych. Peter Andersson, który obrał ten kierunek z początkiem roku 1992, wydał pod tym szyldem kilka albumów, między innymi 'Archimetrical Universe' (1999), 'Nebulous' (2007) i 'The Deep Invisible' (2008).

www.wrotycz.com