Są takie projekty, o istnieniu których pojęcie mają tylko nieliczni, znajomi artystów, najwieksi maniacy sceny lub osoby, które odkryją ich egzystencję w sposób przypadkowy (na przykład otrzymując ich płyty od znajomych - pozdrowienia dla Azathotha). Co więcej, muzyka, która jest przez nie tworzona potrafi pozostawić w tyle wiele świetnie wypromowanych płyt. Mowa tu miedzy innymi o Velehentor, o którym ciężko znaleźć jakiekolwiek informacje w największych nawet wyszukiwarkach internetowych. Z tego co udało mi się jednak wygrzebać, to Velehentor jest jednoosobowym tworem pochodzącym z mroźnej Rosji, a konkretnie spod szczytów Uralu. Coś się tam musi dziać bo coraz częściej trafiają w moje łapy niczego sobie projekty z tego obszaru. Widocznie chłód, który panuje w tamtych rejonach, działa bardzo kreatywnie na umysły twórców.

Wydane w 2000. roku, własnym sumptem, w postaci 3-calowej płytki CD-R, ręcznie numerowane, limitowane do 45 sztuk wydawnictwo "Enola Gay - The Rest Of Hirosima" zawiera jedynie trzy utwory i trwa niecałe 21 minut mimo wszystko daje odczuć, że mamy do czynienia z czymś wyjątkowym. Enola Gay był bombowcem, który zrzucił bombę atomową na Hiroszimę w 1945 roku. "Pozostałości po Hiroszimie" - ruiny cywilizacji zniszczonej przez własny rozwój i dążenie do władzy. Przez wojnę, przez działalność człowieka, która przyniosła destrukcję. Tytuł sugeruje, że mamy tu do czynienia z zimnym, odhumanizowanym tworem. Nurtem przewodnim płyty jest ambient, który w tym przypadku jest jednak wzbogacony prostymi, acz bardzo dobrze wkompowanymi, melodyjnymi podkładami klawiszowymi, co czyni z niej ciekawą hybryde, bardzo miłą dla ucha. Pewnej chropowatości zaś nadaje płycie użycie zmiksowanego szumu.

Album stanowi koncept, który odpowiada jego tytułowi. "Opening the Womb of Enola Gay (Little Boy. Lullaby for the Empire of the Rising Sun" ("Otworzenie grobu Enola Gay (Mały chłopiec. Kołysanka dla cesarstwa wschodzącego słońca)") - tak brzmi tytuł pierwszego utwóru na krążku i jak mniemam ma obrazować nadlatujący bombowiec, który niesie śmiercionośny sen (dlatego właśnie "kołysanka") dla bezbronnego jak dziecko cesarstwa Japonii. Kołysanka ta przybrała postać najbardziej melodyjnego, skądinąd świetnego, utworu tego wydawnictwa. Następny na płycie, "Eternity Of an Instance" ("Wieczność dla przykładu") - ponura, dark ambientowa kompozycja o tym, jak w mgnieniu oka ginie na zawsze dorobek cywilzacji, pozostawiając zimną pustkę, i refleksja nad tym, w jak łatwy sposób można zniszyć to, co się budowało przez setki lat. Zamykający to MCD utwór , "The Sun Is Setting Over The World", pokazuje słońce, które wstaje nad zgliszczami ruin, pokazując destrukcję ludzkiego działania. Ponownie, bardziej melodyjny utwór, nieco cięższy od pierwszego.

Jeśli ta recenzja zachęciła Was choć troche do zapoznania się z tym wydawnictwem, to uczyńcie to jak najprędzej. Z pewnością będziecie do niego często wracać. Bardzo refleksyjna i relaksująca pozycja...

PS: Tym razem bez okładki - po prostu nie można jej nigdzie znaleźć. Ewentualnie, gdyby jednak się kiedyś pojawiła to ją dorzuce.

8/10